Koniugacja czasownika irse w trybie subjuntivo
Subjuntivo
Presente
| Osoba | Odmiana |
|---|
| yo | me vaya |
| tú | te vayas |
| ella/él/usted | se vaya |
| nosotros | nos vayamos |
| vosotros | os vayáis |
| ustedes | se vayan |
Imperfecto
| Osoba | Odmiana |
|---|
| yo | me fuera |
| tú | te fueras |
| ella/él/usted | se fuera |
| nosotros | nos fuéramos |
| vosotros | os fuerais |
| ustedes | se fueran |
Presente perfecto
| Osoba | Odmiana |
|---|
| yo | me haya ido |
| tú | te hayas ido |
| ella/él/usted | se haya ido |
| nosotros | nos hayamos ido |
| vosotros | os hayáis ido |
| ustedes | se hayan ido |
Pluscuamperfecto
| Osoba | Odmiana |
|---|
| yo | me hubiera ido |
| tú | te hubieras ido |
| ella/él/usted | se hubiera ido |
| nosotros | nos hubiéramos ido |
| vosotros | os hubierais ido |
| ustedes | se hubieran ido |
Subjuntivo w hiszpańskim to tryb (nie czas), który nie ma odpowiednika w polszczyźnie i służy do wyrażania życzeń, emocji, wątpliwości, nadziei czy przyszłych, jeszcze niezrealizowanych zdarzeń. Stosuje się go m.in. po cuando w odniesieniu do przyszłości (np. Cuando termine el trabajo, te llamaré), w konstrukcjach wyrażających wpływ lub chęć wobec innej osoby (np. Quiero que salgas), a także przy nadziejach i emocjach (np. Espero que tengas un buen día). W odróżnieniu od trybu oznajmującego (indicativo), który opisuje fakty i pewniki, subjuntivo podkreśla subiektywność i brak pewności; dlatego jego znajomość jest kluczowa już od poziomu A2 aby uniknąć problemów na późniejszych etapach nauki.
