Koniugacja czasownika ir w trybie subjuntivo
Subjuntivo
Presente
| Osoba | Odmiana |
|---|
| yo | vaya |
| tú | vayas |
| ella/él/usted | vaya |
| nosotros | vayamos |
| vosotros | vayáis |
| ustedes | vayan |
Imperfecto
| Osoba | Odmiana |
|---|
| yo | fuera |
| tú | fueras |
| ella/él/usted | fuera |
| nosotros | fuéramos |
| vosotros | fuerais |
| ustedes | fueran |
Presente perfecto
| Osoba | Odmiana |
|---|
| yo | haya ido |
| tú | hayas ido |
| ella/él/usted | haya ido |
| nosotros | hayamos ido |
| vosotros | hayáis ido |
| ustedes | hayan ido |
Pluscuamperfecto
| Osoba | Odmiana |
|---|
| yo | hubiera ido |
| tú | hubieras ido |
| ella/él/usted | hubiera ido |
| nosotros | hubiéramos ido |
| vosotros | hubierais ido |
| ustedes | hubieran ido |
Subjuntivo w hiszpańskim to tryb (nie czas), który nie ma odpowiednika w polszczyźnie i służy do wyrażania życzeń, emocji, wątpliwości, nadziei czy przyszłych, jeszcze niezrealizowanych zdarzeń. Stosuje się go m.in. po cuando w odniesieniu do przyszłości (np. Cuando termine el trabajo, te llamaré), w konstrukcjach wyrażających wpływ lub chęć wobec innej osoby (np. Quiero que salgas), a także przy nadziejach i emocjach (np. Espero que tengas un buen día). W odróżnieniu od trybu oznajmującego (indicativo), który opisuje fakty i pewniki, subjuntivo podkreśla subiektywność i brak pewności; dlatego jego znajomość jest kluczowa już od poziomu A2 aby uniknąć problemów na późniejszych etapach nauki.
